Suluova’da idik. Cuma günü idi. Yaprak kımıldamıyan, bunaltıcı bir sıcak vardı. Cuma namazına yarım saat vardı.
Namazı Yenidoğan Camiinde kılmak istedik. İki araba ile Yenidoğan Mahallesine gittik.
Camiin önünde arabalardan indiğimizde kalabalık bir grup vardı. “Hoş geldiniz” ifadeleri ile karşılandık. Onların yanında dayanılmaz bir mayıs (gübre-hayvan atıkları) kokusu vardı. Sebebini araştırdığımızda camiin hemen yanından geçen ve ahırlardaki hayvan dışkılarının boşaltıldığı dereyi gösterdiler…
Cami tamamen dolmuştu. Sünneti kılmıştık. Sıcak ve bunaltıcı hava ve ter kokusunun yanında oksijen azlığı eziyet halini almıştı. Cemaatten birkaç kişi camları açarak havalanmayı sağlamak istedi. Açtılar… Derenin kokusu içeriye doldu…
Tüm cemaat b.k kokularıyla namazımızı eda ettik.
….
Namaz sonrası şadırvanda sohbetteyiz.
Belediye hizmetlerinin yetersiz olduğundan, b.k kokusuyla namaz kılmanın doğru olmadığından ve dahi hemşerilerimizin bunu hak etmediğinden bahsediyorum. İlçe başkanımız Cihan Bayraktar, yavaşça kulağıma fısıldadı: “Hocam koku konusuna hiç girmeyin.”
Aldırış etmeden devam ettim. Derenin islahının gerektiği; ahırların artıklarının mahalleyi ve hatta aşağıda kalan tüm köyleri etkilediğini anlatmaya çalışırken….. Saçları ve çember sakalı bembeyaz olmuş, gençliğinden tanıdığım … sözümü kesti: “Hocam, O kokuyu boşver. O bizim ekmek kapımız. Biz onun sayesinde karnımızı doyuruyoruz.”
….
Seçim bitmiş; Üniversitedeki görevime geri dönmüştüm. Yenidoğan Mahallesinden olan ve Samsun’da çalışan bir kardeşlimizle sohbet ediyorduk. Söz, mahallelerindeki kokuya geldi.
“Hocam” dedi. “Onlar o kokuya alışmışlar. Onlara o koku parfüm gibi geliyor. Hatta –biliyorsunuz annem hala orada oturuyor. Birkaç gün buraya gelip kalsa o kokuyu özlüyor.”
….
Sonradan haber aldık: Suluovalı olmayan ancak, Suluovalı olduğu iddia edilen bir vekil adayının toplantısında, Suluovalılardan birisi söz alarak, “Ahırların şehrin içinden çıkarılması ve kokunun önlenmesi” yönünde istek belirtmiş.
Vekilimizin verdiği cevap: “Siz ahırlar ve o kokuyla yaşamaya alışkınısınız” olmuş.
